تعیین اکوارها، حساسیت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن tst در استافیلوکوکوس اورئوس های جدا شده از مواد غذایی لبنی

استافیلوکوکوس اورئوس به عنوان یکی از عوامل اصلی بیماری‌های غذا زاد در کل جهان مطرح است. هدف از مطالعه اخیر بررسی منشأ آلودگی و شناسایی ژن tst در استافیلوکوکوس اورئوس‌های جدا شده از مواد غذایی با منشأ دامی در استان همدان می‌باشد. در این مطالعه، منشأ آلودگی 65 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس که پیشین از این از شیرینی خامه‌ای (45 جدایه) و پنیر سفید ایرانی سنتی (20 جدایه) ایزوله شده بودند، با استفاده از روش بیوتایپینگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین شناسایی ژن tst در این جدایه‌ها با روش PCR و حساسیت آنتی‌بیوتیکی با روش انتشار دیسک سنجیده شد. از میان 65 جدایه مورد مطالعه، 3/52 درصد (34 جدایه) و 6/44 درصد (29 جدایه) به ترتیب متعلق به بیوتیپ‌های با میزبان خاص (Host specific: HS) و بیوتیپ‌های غیر میزبان خاص (Non-host specific: NHS) بودند و 1/3 درصد (2 جدایه) نیز در تیپ مشخصی جای نگرفتند. در ضمن اکوارهای انسانی در شیرینی خامه‌ای و اکوارهای گاوی در پنیر از فراوانی بالایی برخوردار بودند. میزان فراوانی ژن tst در میان جدایه‌ها 6/4 درصد (3 جدایه) بود همچنین بر اساس نتایج آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی، بیوتیپ‌های با میزبان خاص نسبت به بیوتیپ‌های غیر میزبان خاص مقاومت آنتی‌بیوتیکی بالاتری نشان دادند. با توجه به فراوانی اکوارهای انسانی و گاوی به ترتیب در جدایه-های شیرینی خامه‌ای و پنیر، امکان منشأ آلودگی شیرینی از انسان و پنیر با گاو بیشتر است. از طرف دیگر با توجه به بالا بودن مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌ها، وجود سویه‌های‌ حامل ژن tst در میان بیوتیپ‌های HS و احتمال گردش این سویه‌ها در جامعه، امکان به خطر افتادن سلامت افراد و بهداشت عمومی وجود دارد.